Ο τυφλός προ του Σταυρού

 Ιωάννη Πολέμη
Τι είναι η βοή στο Γολγοθά,
που ο κόσμος τρέχει επάνω;
Πηγαίνουν να σταυρώσουν δύο
με κάποιον πλάνο.
Ποιοι να ν' οι δυο που
εκδικητής ο χάρος τους προσμένει;
Κλέφτες, φονιάδες, άρπαγες,
κακούργοι ξακουσμένοι.
Ποιος να ν' αυτός ο πλάνος που
και αυτός θα σταυρωθεί μαζί τους;
Τους Φαρισαίους ρώτησε,
είναι δουλειά δική τους.
Θα πάω να ιδώ
Είπα να ιδώ και ήρθαν στο νου μου πάλι
τα χρόνια που ‘μουνα τυφλός.
Τυφλός, εσείς οι άλλοι
δεν ξέρετε πόσο η ζωή είναι στα στήθη άδεια,
Όταν με μάτια ορθάνοιχτα βαδίζεις στα σκοτάδια.
Τι, Εσύ που μου ‘δωσες το φως,
Εσένα πλάνο λένε;
Κι ήταν γραφτό τα μάτια μου
να βλέπουν και να κλαίνε;
Τι να τα κάνω και της γης
και του ουρανού τα κάλλη;
Πάρε το φως που μου ‘δωσες
και τύφλωσέ με πάλι.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου